Güzel Ahlak ve Nefs Atışması

Güzel ahlak nefse dedi ki:
"Nefsim! Seninle kaç defadır çekişiyorum. Bir türlü anlaşamıyorum. Bu nedir sendeki bitmez tükenmez hırs? Neden bana hep yanlış yaptırmaya uğraşıyorsun? Kimseyi beğenmiyorsun. Herkese çamur atıyorsun. Her şeyden anladığını sanıyor, her vadiden dem vuruyorsun. Dünyanın tek doğrusu sen olduğunu sanıyorsun. Elinden gelse başkalarına yaşama hakkı tanımayacaksın. Seksene tırmanan kadında kendini on beşinde kız sanıyorsun. Öylece süslenmeye çalışıyor ve komik oluyorsun. Doksana tırmanan erkekte kendini yirmi beşinde sanıyorsun. Bir ayağının hatta iki ayağının çukurda olduğunu görmeyecek kadar gafilsin. Nedir bu gaflet?"

Nefis de güzel ahlaka şöyle karşılık verdi:
"Yahu güzel ahlak deyip duruyorsun. Çevrene baksana senin sözünü dinleyen mi çok, benim sözümü dinleyen mi? Yahu ben insanların yollarına çiçekler döşüyorum. Hoşlarına gidecek yollar gösteriyorum. Bırak insanlar şu kısacık ömürlerinde yesinler içsinler, nefislerinin isteklerini yerine getirsinler. Zaten bu dünya böyle kurulmamış mı? Neymiş efendim yardımlaşma, sevgi, saygı! Geç bunları benim için menfaat önemli. Ben bir kimseden çıkarım varsa ona değer veririm. İşim bitt mi de kendi yoluma devam ederim. Vefa imiş, sadakatmiş geç bunları efendi geç! Sen bana takıl keyfini yaşa. Son nefeste de bir pişmanlık gösteririz.. Ara sıra senin dediğin gibi davranırız olur gider. Allah bizim gibileri mi görecek? Yarattı, attı bu dünyaya yürüyüp gidiyoruz işte. Ne var bunda yani? Öldükten sonra da 'Mevtayı nasıl bilirsiniz' diye sorarlar. Hep bir ağızdan 'iyi bilirdik' derler mesele hallolur!"

Güzel ahlak nefsin bu sözlerine çok kızdı. Nefse şunları söyledi:
"Ey nefs! Sen nasıl bir mantık işletiyorsun? Vefa, saygı, sevgi olmazsa bu dünya yaşanır mı? Allah buna razı gelir mi? Ahirette bunun hesabını nasıl verirsin? İnsanlara süsleyerek, iyi gibi göstererek kötü ahlakı nasıl tavsiye dersin? Kötülüklerin yıkıma sebep olduğunu bilmiyor musun? Nefsin kendini her şeyden bağımsız, kendini hiçbir kayıtla kayıtlanmadığında ne felaketlere sebep olduğunu bilmez misin? Uyuşturucu, içki, kumar, çıplaklık, hayâsızlık, fuhuş, zina, harama bulaşma, haksızlık etme, “ben özgürüm bu ten de bu can da benim istediğimi yaparım, kimse bana karışamaz” gibi son derece tehlikeli anlayışlar, sınır tanımazlık, nesilleri nasıl mahvediyor görmüyor musun?
En tehlikeli yönün de insanları Allah’la aldatmandır. Giriyorsun insanların damarına; 'Bir defadan ne olacak, Allah affeder.' diyerek her türlü kötülüğe kılıf uyduruyorsun. Hâlbuki tüm kötülüklere 'Bir defadan ne olacak?' diyerek alışılıyor. Sen bunu bile bile yaptırıyorsun insana. Gel sen akla, vicdana ve güzel ahlaka kulak ver. Kendini de beni de yakma. Seni önceden yaptığımız atışmalarımızda ikna olarak, Nefs-i Emmare’den (hep kötülükleri öneren, kulu Allah’tan uzaklaştıran nefisten, yaptığı kötülüklerden pişmanlık duymayan nefisten) Nefs-ü Levvame (kendini hesaba çeken, pişmankar nefis oldun. Yine de kötülüklere bulaşıyorsun ama yaptığın yanlışlardan dolayı pişman olma.) sınırına geldin. Bari buradan yeniden aşağılara düşme. Nefs-i Mülheme (Hakka yönelmiş ve bazı önsezileri gelişmiş nefs) ol. Oradan da Nefs-i Mutmainne (İman esaslarını inanan ve İslam’ın emir ve yasaklarına uyan, doğrulukta karar kılmış nefis) olarak yukarılara tırman. Artık önünde Nefs-i Razıyye (her yönüyle Hakka yönelen, gaflet bataklığından kurtulan nefis) ve Nefs-i Marzıyye (Allah’ın kendinden razı olduğu nefis.) olmaya bak. Son olarak ta Nefs-i Kamile (Bütün kötülüklerden sıyrılmış, tam olgunluğa erişmiş nefis) makamına ulaş. Artık gücünün yettiği yere kadar yürü ki gönül rahatlığıyla ebedi âleme biz de yürüyelim. Yoksa ayağıma takılan çer çöp gibi beni yolumdan etme. Böylece kendini de bizi de yakma. Mevlana’nın dediği gibi 'Ya dediklerime uy. Ya da önümden çekil de yoluma devam edeyim. Beni yolumdan eyleme." diyerek sözlerini tamamladı güzel ahlak.

Böylece, akıl, vicdan ve güzel ahlak nefsi olması gereken yere getirdi. Atışmalar da burada sona erdi.

ETİKETLER: Yusuf Sarıkaya Güzel Ahlak ve Nefs Atışması

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Yusuf Sarıkaya

DİĞER YAZILARI Din ve Dil Konusu Bayramların Hayatımızdaki Yeri Kadir Gecesi / Kader Gecesi Len Nerka: Asla Diz Çökmeyeceğiz Gazze: İnsanlığın İmtihanı Ramazan'ı Anlama ve Anlamlı Kılma Bursa Hanlar Bölgesi Filistin'de Soykırım ve Batı'nın Değerleri! İffetli Olmak ve İftiraya Uğramak Sivri Tepe ve Pamuk Miraç Mucizesinin Hediyesi Namaza Dair Hikmetler Bursa'da Zaman Bursa'da Küçük Bir Gezinti Mahmut Kanık ve Yaşar Kaplan Hayra Alamet Değil /2 Hayra Alamet Değil /1 İsrail Mitler ve Terör Gazze Direnişi Yüzümüz mü Var?! Seyahat Ya Resulallah! ABD ve Dünya Jandarmalığı veya Katil Devlet Sezai Karakoç ve Çağdaş Sufi Yahudilerin Kahrolası Azgınlıkları Gazzeli Annenin Feryadı Siyonist Hahamlardan Fetva Alma Hırsızlığı Demir Kubben Başına Çöksün Siyonist İsrail Kalbi Mühürlü Olanlar Niçin İsrail Devleti de Yahudi Devleti Değil? Çocuk ve Ölüm Gözyaşı Aşkla Yapılacak Görevler A.Ş.K Vakfı Bursa'da Çocuk Olmak Ey Resul! Bu Çağın Adı Ne Olsun? 1988 Yılı Nobel Edebiyat Ödülü İnsanın Dört Mevsimi Gençlik ve Bazı Sorunları Muallim Naci Nefs ve Akıl Atışması Merhamet Elçisine Arzımdır Ali Ulvi Kurucu Emin Acar İle Kısa Bir Görüşme Nefs ve Vicdan Atışması Hayat ve Memat Anadolu'da Geleneksel Düğünlerimiz Hicret Bir Dirilişin Adıdır İradeyi İpoteğe Vermek Allah'a Sevimsiz Gelen Helal Şehzade Ahmet Efendi İle Kısa Bir Görüşme Çocuklarımızın İyiliği İçin Onlarla Kötü Olmayalım Kurban Olsun Diye... Eğitim Hayatımdan İbretlik Bir Anı Dilin Gücü ve Afetleri Terk Edilmişliğin Acı Sonu Helena'nın Havva Oluşu Dostlarım Olan Kitaplarımla Hikâyelerim /3 Dostlarım Olan Kitaplarımla Hikâyelerim /2 Tedbirden Sonra Tevekkül Bilinmeyen Üniversite - Salih Dane Hoca Efendi ve İstinye/ Mahmutçavuş Camii Dostlarım Olan Kitaplarımla Hikâyelerim /1 Dilber Ana ve Elmas Kadın Özdeyişler Yazmak Sorumluluk İster