DOLAR 0,0000
EURO 0,0000
STERLIN 0,0000
ALTIN 000,00
BİST 00.000
Advert
Mehmet Şahan
Mehmet Şahan
Giriş Tarihi : 28-11-2023 13:44

Bir Gün mü Her Gün mü?

24 Kasım Öğretmenler Günü imiş!

İki gündür sosyal medyada hemen herkes bu günü katlayan mesajlar paylaşıyor.

Her ne hikmetse 24 Kasım gelinceye kadar hiçbir şekilde hatırlanıp gündeme gelmeyen bu konuyu, neredeyse gündeme getirmeyen, kutlamayan kimse kalmıyor.

Yine her zaman olduğu gibi, yarın hiç kimse hatırlayıp kutlama zahmetine girmeyecektir.

24 Kasım’da baş tacı edilip göklere çıkartılan öğretmenlerimiz, çok değil hemen ertesi gün, gelecek 24 Kasım’a kadar gündem olmaktan çıkacaktır.

Bu durum yalnız “Öğretmenler Günü” için değil; “Anneler Günü, Babalar Günü, Kadınlar Günü, Doktorlar Günü, Hemşireler Günü, Polisler Günü, Avukatlar Günü, Sevgililer Günü, vb.” gibi adına ne derseniz deyin tüm günler için geçerlidir.

Değerli meslektaşlarım; saygıdeğer arkadaşlarım, ne yazık ki ben anılacak, hatırlanacak hiçbir günün bir gün ile sınırlandırılmasını kabul edemiyorum.

Kalbimin ve gönlümün değer verdiği insana dair her şey, benim için çok değerlidir. İnsan, sevdiğini bir gün hatırlayıp diğer günleri nasıl sıradan bir gün olarak düşünebilir ki?

Bunu kabullenmek hiçbir insan için mümkün olmasa gerek!

Bir yılın tüm günlerini bir kenara bırakıp sadece bir günü hatırlamak, bunu bir gün ile sınırlamak bana göre insana verilen değer değil, değersiz görmekle eşdeğerdir. Bir başka deyişle, insana hak ettiği şekilde bir yaklaşım tarzı değildir.

Çünkü Allah'u Teâlâ insanı "Eşref-i Mahlûk" (yaratılmışların en şereflisi) olarak yaratmıştır.
İşte bu yüzdendir ki insanı anmayı, hatırlamayı, sevdiğimizi söylemeyi, değer vermeyi bir gün ile sınırlandırmak Allah'u Teâlâ'nın insan için biçtiği değerin farkında değiliz demektir.

En azından kendi adıma rengine, şekline, fikrine, düşüncesine, inancına bakılmaksızın her insana bir gün değil her gün değer verilmesinden yanayım.

Yunus Emre’nin dediği gibi; “Yaratılmışı severiz Yaradan’dan ötürü” ilkesiyle yaklaşmayı kendimize ilke edinmeliyiz.

Ancak bu şekilde, insana insanca değer vermenin huzur ve mutluluğuna ermiş oluruz.

Ayrıca, karşımızdaki her insanı bir ayna olarak kabul edersek, biz ona nasıl bakıyorsak onda kendimizi görmüş oluruz.

Bu da, bana göre; insanın kendini bilmesi ve kendini bulması anlamına gelir.

Bu pencereden bakıldığında her insan; gönlüne ve kalbine girenlerin çıkış kapılarını ömür boyu kapatmalı, bir daha çıkmalarına asla imkân tanımamalıdır.

Ancak o zaman Allah’u Teâlâ’nın vermiş olduğu değere ermiş oluruz.

“İnsan; bir gün değil, her gün insandır!”

NELER SÖYLENDİ?
@
KÖŞE YAZARLARI TÜMÜ
Advert
Yol Durumu
ARŞİV ARAMA