Bir Kayboluşun Beyitleri

Bekliyorum, şırıngaya doldurduğunuz engerek zehrini zerk etmenizi
Tenimdeki kesiklere yok çare bilirim, yeter ki çekin pençelerinizi

Söyleyin ümit denizine ulaşmak için kaç nefer geçti kör dervişin çölünden
Kaç bengisu çeşmesinin kurnası kırıldı, kaç kez eli boş dönüldü aşkın seferinden

Bu bir haykırış değil ki isyan etmem
Tanrı’nın sevgili kuluyumdur
Kendime söz geçiremediğim doğru, herkesi kendim gibi bilmek huyumdur

Serde çöl rüzgârı, serin ruhuma yapışıyor sıcak, çok sıcak kumların öpüşleri
Seraplar dökülüyor etimden, sökülüyor saldırıdaki sırtlanın tek tek dişleri

Kaskatı kesiliyorum, ağzıma tıkadığınız bu ağaç parçası Kenan ilinden
Çaresizlik değil bu, anlamıyorum etrafımda dört dolananların dilinden

Rebap ağlıyor, ney inliyor, ceviz sandukam yolunu tutuyor teneşirin
Sonra yağmur yağıyor, siliniyor üzerimdeki bir meczuptur işareti tebeşirin

Bu bir ağıt değil ki ağlamam hiç üzerime ölümün dikişleri atılırken
Artık toprağa sızıyorum, hükümsüz kimliğim kimsesizlere satılırken

Ay düşerken gözlerime uyanıyorum gülümseyerek özgür bir yılkı atının düşünde
Kaç asır geçmiş bilmiyorum, selamlıyorum on sekiz bin âlemi tek bir zerrenin içinde

ETİKETLER: Muhammet Çavdar Bir Kayboluşun Beyitleri

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Muhammet Çavdar

DİĞER YAZILARI Kanayan Yara * Ölümden Korktuğum Doğrudur Çağrı Ümit Polat’ın Avuç İçi Öyküleri: Zevzek Bana Ait Görülmeyen Yerden Köy, Göl ve Çocuk Münâcât Semenderin Rüyası Bedevinin Şarkısı Kızıl Gökyüzüne Ağıt Hayat Bazen Yoksunluk Ölümsüzler Köyü Can Bağı ve Ölüm Perileri El Hamra ve Güvercinler Hatır'ı Olmayan Hatıralar Hiçbir Şey 'Sebepsiz Yere' Değildir! Ekmek Arası Keder Ketum ve Sinematografik Hikâyeler Kadim Kentin Meczubu Kuşların Dili’nden Kalan Ama Bu Hayat Eski'nin Söylettiği Ay Düştü Payıma Düş'te Kalan Karlar Ülkesi