Bana Ait Görülmeyen Yerden

Bilmelisin, kaldığı yerden devam etmiyor hayat

Almalısın gözlerimden tortu tutmuş güz gecesinin karasını

Bu yangın sen yoksun diye var

Bu har, tutuşturmuştur kalp hanemin saçaklarını

Parmak uçlarımdan başlıyorum erimeye, seyirde el âlem

Uyanmaksa eğer, söyle hangi sabahın rüyasında

İbrahim idim
Söyle kaç cellat söktü tırnaklarımı yerinden

Bilmelisin, hayatta kimseye yoktur iltimas, ölümse eğer bahis

Almalısın küçük avuçlardan ebabillere saklanan taşları

Bu kopan gürültüyle sağır sanki herkes

Bu ses, susturmuştur şen bahçemin çocuklarını

Kulaklarımdan akıyor toprağıma ait hikâyeler, acı dolu her dem

Dayanmaksa eğer, söyle hangi semanın dolunayında
Muhammed idim

Söyle kaç küffar döktü kanımı çekinmeden

ETİKETLER: Muhammet Çavdar Bana Ait Görülmeyen Yerden

NELER SÖYLENDİ?

Muhammet Çavdar

DİĞER YAZILARI Bir Kayboluşun Beyitleri Kanayan Yara * Ölümden Korktuğum Doğrudur Çağrı Ümit Polat’ın Avuç İçi Öyküleri: Zevzek Köy, Göl ve Çocuk Münâcât Semenderin Rüyası Bedevinin Şarkısı Kızıl Gökyüzüne Ağıt Hayat Bazen Yoksunluk Ölümsüzler Köyü Can Bağı ve Ölüm Perileri El Hamra ve Güvercinler Hatır'ı Olmayan Hatıralar Hiçbir Şey 'Sebepsiz Yere' Değildir! Ekmek Arası Keder Ketum ve Sinematografik Hikâyeler Kadim Kentin Meczubu Kuşların Dili’nden Kalan Ama Bu Hayat Eski'nin Söylettiği Ay Düştü Payıma Düş'te Kalan Karlar Ülkesi