Gecenin karanlığı aydınlığım oldu. Yıldızlar ışığım, gece örtüm oldu. Dertleşmek isteyen yüreğim, huzuruna durdu. Halleşmek, sevginle yüzleşmekti içimden geçenler.
"Hadi gel, iki muhabbetin belini kıralım." demek geldi içimden. Açtım pencereyi. Aldım açık ve net mesajını. Tutundum gönderdiğin iplere. Lakin çekmiyorlar beni ukbaya. Geldim karanlığımı aydınlatan gecelerine. Hadi, iki muhabbetin belini kıralım.
Sevginin sıcaklığını hissediyorum iliklerime kadar. Islandım bulutlarının gölgesinde. Sevgine tutsak yüreğim. Esaretinden sarhoş olmuş beynim. Leyla mı oldum ne. Özlüyorum. Seni seviyorum!
Bulutlarından aşağıya sal saçlarını, tutunayım usulca. Sırılsıklam olayım sessizce. Biliyorum hatam çok. Hakkıyla sevemiyorum seni. Ne kadar uğraşsam da sana layık kul olamıyorum. Bazen gaflete düşüyorum. Kızıyorum kendime. Ama çabam da çok biliyorsun. Kusursuz kul yok ki. Affına sığınıyorum.
Bazen geceleri penceremi açıyorum. Gökyüzüne bakarken seni düşünüyorum. Yıldızlar gülümsüyor o zaman. Ben de gülümsüyorum. İçimi tarifsiz bir huzur kaplıyor. Anlıyorum o zaman. Sen de benim kalbimdesin. Hissediyorum. Vazgeçmiyorsun benden.
Zaman zaman kalbim sıkışıyor. Nefes alamıyorum. Daralıyor yüreğim. Kapanıyorum odama. Ağlamak geliyor içimden. Katıla katıla ağlarken yanağımda serinliğini hissediyorum. Adeta açık kalmış penceremden rüzgârınla yanaklarımı okşuyorsun. İçime huzur doluyor, umudum filizleniyor yeniden. Yeryüzünde, gökyüzünde, çiçeklerde, doğada hasılı baktığım her yerde varlığını görmek rahatlatıyor beni.
Sevginle yaralarımı sarmak, varlığına sımsıkı sarılmak istiyorum. Adını andıkça huzur bulan gönlüme, damla damla akmak istiyorum. Semaya gözlerimi dikerek, avazım çıktığı kadar seslenmek istiyorum. Seni seviyorum!
Kâinat duysun, melekler bilsin, nebatat, hayvanat anlasın istiyorum. Minnacık kalbime seni nasıl sığdırdığımı öğrensinler istiyorum. Sesim kısılana kadar bağırmak, çatlayana kadar haykırmak istiyorum.
Seni seviyorum!
Yağan yağmurda yanağıma dokunuşunu, esen rüzgârda okşayışını hissediyorum. Kopan fırtınada kızgınlığını, sarsan depremlerde ikazını görüyorum. Heyelanlarla kudretini, fırtınalarla gücünü, "Sana" karşı acziyetimizi hissediyorum. Gadabına dokunan gafletimiz için tövbe istiğfar ediyorum. Affına sığınıyorum.
Nefret tohumları ekilen yüreğimiz gaflete durdu. Kıskançlık kor olup içimize düştü. Haram soframıza meze, yalan fıtrat, iftira normal oldu. Biz seni layıkıyla tanıyamadık, tanıtamadık. Kalp dairesinden başlayıp hane dairesine dahi geçemedik. Eksik kaldık. Eksiğim izle kusurumuzla affına sığınıyor, seni seviyorum!
Seni, sevgini anlatmak isteyen dilime sözüm geçmiyor. Ben mi sükûttayım, karşımdaki mi sağır anlayamıyorum. Sözün hakimi, gönüllerin sahibi sensin. İlimle, irfanla donat bizi. Sevgine talibim, sar sarmala benliğimi. Ne olur hakikat perdesini indir Ya! Rabbi... Karanlık dağılsın, gün doğsun. Dünya iman nuruna boyansın. Evrende dalga dalga sevda türküleri yankılansın. Dudaklarda tek kelime kalsın. Seni seviyorum!
Yağan yağmur sokaklarda sel olmuş haykırıyor. Heyelanlar varlığına şahitlik ediyor. Açan güller, yüzümüzü gülümsetiyor. Varlık âlemi Varlığına şehadet ediyor. Görmeyen göz bende. Gaflet perdesi gözlerimde. Yalnız emin olduğum tek şey var, seni seviyorum!
Bazen şimşekler çakıyor, selamını alıyorum. Gök gürlerken heybetini görüyorum. Yağan her yağmur tanesini indiren meleklerine imreniyorum. Yüreğimde sevdana mühür vurmak, kâinat kitabını okumak istiyorum. Ben sana hakiki kul olmak istiyorum. Bil ki Ya! Rabb seni seviyorum!