İstanbul.
Cânım şehir.
Daha yeni adımladım sokaklarını.
Daha yeni oturup izledim Boğaz sularını.
Henüz yeni vedalaştım yavrumla, öptüm alnından Allah’a emanet edip bıraktım.
Dün sallandı toprağın.
Dağın, taşın.
Evler, marketler, işyerleri, dükkânlar sallandı.
“Deprem” seni salladı İstanbul.
Biz tüm ülke kalktık oturduk yerimizde.
Neyse ki korkulan olmadı ama
Gerçek bir kez daha “buradayım” dedi hepimize.
“Hazırlıklı olun” dedi.
“Tedbir” dedi.
Elimizden düşmeyen telefonlarla sevdiklerimize ulaşamayışımız bir anda şaşırttı, korkuttu.
Ya büyük bir afette ne olurdu?
İç içe binaların.
Dar sokakların.
Geçit verir miydi?
Her şey yerli yerinde kalır mıydı?
Ders aldık mı önceki yaşadıklarımızdan?
Tedbir aldık mı evimizde, ocağımızda?
“Hakikat hepimizi fırlattı attı” dedi bir arkadaşım bugün.
Dün İstanbul sallandı, hakikat hepimizi fırlattı bir köşeye.
Bugün taze bir güne uyandık.
Yürekler hâlâ endişeli.
Sokakta, parkta, bahçede çadırda sabahlayanlar olmuş.
Peki bu gece ne yapacaklar, evlerine dönecekler mi?
Binalarının sağlam olmayışı mı endişeleri?
Eksiklerin çokluğu mu?
Şimdi düşünme zamanı hepimiz için.
Ve geç olmadan bir şeyler yapma zamanı…
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz