Buruk yürekler bugün. Kırgın bir mutluluk hakim. Sessizlik çökmüş yalnız kalınmışlıklara. Yokluk çökmüş saniyeler önceki varlığın üzerine. Bir ayın ödülü konmuş bu sabaha. Sabahlar sükûtta.
Neşe oturmamış göz bebekleri donuk. Baharlar hazan. Hüznün iklimi terfi edemedi. Gün doğumu sancılı. Özlemle beklediğimiz huzur iklimi, bu yıl kederli. Rüzgârlar ağıt kokusu getiriyor. Gökyüzü sinesinden kanlı yaşlar gönderiyor. Bulutlar şaşkın. Yağmur zamansız, kar kaygısız, dolular öfkeli.
Artık baharlar kışta kaldı. Kır çiçekleri küskün. Ağaçlar rüzgârlarla selamlaşmayı durdurdu. Kar küskün, yaz küskün. Bahar küskün.
Gün doğarken titriyor artık. Yağmurlar öfkeli. Bulutlar isyanda, vicdanlara taş atar gibi dolular fırlatıyor.
Bu gece sahursuz gece. Bayrama(!) ramak kala. Az sonra kılınacak Bayram namazı. Sessiz çığlıklar var Asuman da. Masum yavruların, çocukların özlemi katmerli. Ebedi yurdun sakinleri heyecanlı. Misafirlerini bekliyorlar. Hatırlanmak, Ramazan boyu aldıkları, ruhlarının gıdası hediyelerini paylaşmak istiyorlar. Cıvıl cıvıl çocuk sesleriyle coşmak istiyorlar. Hakları.
Mukabele, salavat, tekbirler ve tutulmaya çalışılan dillerin meskenin de mis kokusu rayihalar yükseliyor. Kalp huzuru hüzne tabi.
Ey yüreklerimize sükûneti emanet bırakan, ey vefanın, kardeşliğin kaynaştığı, yardımlaşmanın dinginliği, aile olmanın, bir olmanın temeli, nefsimizin esareti sevgili Ramazan!
Dayanışmanın umuda davet gönderdiği, huzurun birliktelikte olduğunun idrakine varıldığı, paylaşmanın mutluluğunu damağımızda hissettiğimiz, tebessümün yaraya merhem olduğu gerçeğiyle yüzleştiğimiz, bizi biz yapan değerlerimizi hatırlamamız la sarsıldığımız on bir ayın Sultanı. Söyle seni layığıyla ağırlayabildik mi? Senin bonuslar yüklediğin gecelerine ulaşabildik mi, sen bin verirken biz bir alabildik mi, rahmet yağmurunda yıkanabildik mi, hakkını verebildik mi? Bilmiyorum. Eminim sen yine geleceksin. Ama bizi bulabilecek misin, hangi evlere konuk olacaksın onu da bilmiyorum.
Bildiğim bir şey varsa o da bugün Bayram. Göz açıp kapayan dek elimizden uçtu gidiyor. Yuvalarımızda buruk tatlar bırakarak gidiyor.
Duygularım, göğsümde sıkışıp kalmış bir nefes gibi. Bir yanın donarken, diğer yanının yanması gibi. Yer demir, gök bakır. Günler çakırdiken. Medet Ya Rabb!
Artık baharlar kışta kaldı. Kır çiçekleri küskün. Ağaçlar rüzgârlarla selamlaşmayı durdurdu. Kar küskün, yaz küskün. Bahar küskün.
Baharımız Sensin, güzümüz Sen. Sevdamız Sensin, neşemiz Sen. Hüznümüz Sensin, umudumuz Sen. Bayramımız Sensin, seyranımız Sen.
Yine bir Bayram konuk oldu hanelerimize. Ağız tadı, huzur ve mutluluk ver bizlere. En kısa zamanda yuva, huzur ve düzen ver depremzedelerimize. Bayramımız Bayram olsun.
Sevgiyle..