SENİN GÜZELLİĞİN...
Bakarsın ağlar bu gözler kimsenin anlamadığı sağanak yağmurlar altında...
Sermayem yüreğimdir, haramilerin hüküm sürdüğü saltanatında...
Belki sever bu yürek çıkarsızca, çıkar savaşlarının tam ortasında...
Bakma öyle, bana ..
Senin güzelliğin fazla bana..
Kaybederim ben kendimi, senin o mahur bakışlarında...
Bilinmez bir yolculuktur, aşk aslında...
Kapılıp giderim, Kendi gönlümün rüzgarına.
Ölümün gerçek olduğu bu dünyada, herkes misafir nasılsa ,kendi sevdasında...
Kimisi,satar aşkını , annesinin gözyaşlarına,
Kimisi de vazgeçer sevdasından masum bir çocuğun bakışlarında....
Canım dediğinin , canını en çok yine canı yakar aslında...
Ama, yanar herkes nasılsa ,kendi gönül ateşinin harında..
Herkes yanar iken ,bir şekilde,
Belirli aralıklarda, ,
En çokta aşka yakışıyor, gönlü yakması da
Yakılması da ,
O zaman yanalım aşkın, ocağın da.
Yandıkça da pişelim ham demir gibi hayatın mutfağında...
