VAH BİZE
Cehalet öyle bir zirve yaptı ki
Anlamlı sözlere rağbet kalmadı,
Pazara sürdüler söz meyvesini
Bir tek gramını kimse almadı.
Cehalete rağbet böyle artınca,
Güneşin nurunu gece örtünce,
Cahiller yaşarken kendi gönlünce
İlim kapısını çalan olmadı.
Hoşlanmadı cahil fenden, ilimden,
Vazgeçmedi bir an çizgi filimden
Öyle çok memnun ki aynı ritimden
Maval dinlemekten asla yılmadı.
Cahiller diyor ki bize rağbet çok,
Okuyup yazmaya artık gerek yok,
Okuyan aç, susuz benim karnım tok
Böyle bir rahatı beyler bulmadı.
Şimdi cahillere her şey hediye
Aman yok olmasın cehalet diye,
Bu millet çıldırıp bilmem ki niye
Saçını başını hemen yolmadı?
İlimsiz bir hayat korkulu rüya,
Bilimsiz yaşamak sadece hülya,
Seferî’ye göre ilim bir derya,
Boşa zahmet deyip cahil dalmadı.
