UZUYOR KARANLIKLAR
Hasretine tütsülenmiş zamanlar da ömürden sayılıyor ya,
İşte en çok ona yanıyorum.
Ömür dediğim sensin,
Ömrüm dediğim de...
Yani sensiz zaman dursa ne olur, aksa ne!
Gözlerinin gün aydınlığında başlıyor hayat
Kirpiklerinin kapandığı an yüzüne duruyor
Hani kalbim de dursa aslında ne olur ki
Sensiz her nefes harama değmiş gibi yırtıyor boğazımı
Uzuyor karanlıklar
İçimde bir kara delik.
Dünyaları koysan dolmuyor.
Yağmur yemiş toprak kokusu gibi içine akmak varken böyle uzak kalmak.
Hangi alın yazısına sığar
Hem nasıl doyarım ki sana
Milyonlarca hasret varken içimde
Hangi uzun ömür kandırır beni
Hangi sevişmeler beni un ufak eder büyüyen gözlerinde
Bak ahdım olsun
Bana gelmezsen kıyamda
Tutmazsan elimi
Bir sevda dolusu ah dizerim yollarına
Binlerce ömür yaşasan da
iki yakası bir araya gelmez yüreğinin.
Benden sonra bütün sevdalar haram sana.
Nasıl haram kıldıysam yüreğimi senden başkasına
Nasıl kör olduysa gözlerim sana değmeyen her bakışa
Benden başka her ses, her dokunuş haram olsun sana da...