KIRK İKİ NUMARA AYAKKABI
Her bayramda ayrı bir heyecan olurdu Yeni bir çift ayakkabı aldığımız zaman
Kimini hüzün kimini mutluluk bulurdu
Hayat işte böyle çelişkili böyle yaman
Eskiden hayalini kurup alamazdık bile
Şimdi herkesin dolu kesesi cüzdanı kabı
Spor, babet, yeni tarzla asfalt bile geldi dile
Vitrinleri süsler oldu bir çift renkli ayakkabı
Yürürken dedi oğlum anne bunlar çok güzel
Hem modeli tarz hem de sağlam bunların bağı
Olur dedim bakarız birkaç gün sonra sana özel
Meğer kader örüyormuş bize kalın halatla ağı
Neyse gittik bir gün seçtik en güzelinden ona
Bayramda giyerim dedi bunları uygun kıyafetle
Anne dedi kırk iki numara nasıl baksana şuna
Güzel oğlum dedim güle güle giy her ziyafette
Bayramda çıktı yola araçla dost akraba yanına
Dönüşde haber geldi uçmuş araba viyadükten
Ulaşamadım oğlumun ne kokusuna ne kanına
Nasıl yaşarım onsuz dedim nasıl söyleyin ben
Nice sonra deniz altından çıktı ayakkabının biri
Sarıldıkca feryat figan dedim bulun ölü yada diri
Saatler sonra çıkarıldı denizden yüzü gözü şiş
Sarıldıkça ona yüreğimi sardı acılar kasvetli gri
Tam yedi yıl geçti köşede durur ö günden beri
Her bayramda özel o kırk iki numara ayakkabı
Hep aradım bekledim gelmedi ayakkabinin teki
Onu hatırlatır baktıkça kırk iki numara ayakkabı
