PEKLİK
İstemli istemsiz çarpıyor yine..
Bu peklik gözden çok yürekte .
Mavi kubbede ne varsa
Hepsi senle alakalı.
Kamaştırıyor yalımlandıkça,
Sokaklarını aşk addettiğim yerleşkeleri,
İlhama sebep bir periçe,
Fiyakalı,
Dize getirmekle meşgul karanlığı,
Şehirler ötesinde bir ferhunde...
Doğaçlama çıkıyor kozadan kelebekler,
Işık akıyor güneşin makyajından.
Kuşkulu kuşlar,
Çalı taşıyor yuvasına doğaçlama.
Yaldız taşıyor yıldızların bardağından.
Dizlerime bir uyku bırakıyorsun ya,
Bir büyülü huniden,
Bir düş düşüyor ya bodoslama denizlerime;
Men ediyorum diviti,
Senden başkasını betimlemekten.
Çünkü anılarında gördüm ki şehrin,
Abartıya ihtiyacı olmayan tek göksün sen.
Bir adım atacağım şimdi semaya;
Haylaz yıldırımlar,
Aymaz yağmurlar düşecek içime içime;
Gönlümün sayfalarına işlenecek ismin,
İlk aşkta düştüğümdeki dalganışlar düşecek misliyle
Bu kez deva niyetine.
Acı değil bu kez,
Dinginlik dağıtan bakışlar olacak.
Zinde bir gülüş dolacak bakraçtan,
Yaradan'a açılan avucuma
Kanıp kanıp içmeli kanıp kanıp,
Tüm vahalara serinliğini yayan,
Halayık yeller edinmeli,
Haydi!
Allı pullu bir sandalla
Sen çek beni yeter ki,
Arza nispet arşa
Aşkçıl bir bulut
Alaz döken dilde
Yegane söylencem ola,
Gök yakdıkça gölgem ola,
Ki sen,
Serencamıma düşen mavera gülü!
Senin goncanın rengidir illa beni,
Kordan alacak maşa.
Sonunda, uçsuzlukta;
O kadar duru sevelim o kadar duru.
Bereket olsun,
Yağsın şehre gök huzuru,
Denkleştir gönencimi varlığınla...
