MAVİ MAVİ BAKTILAR
Aç bırakılmış bebe
Sütü çekilmiş ananın
Beşikte aç uyunmaz
Aç uyunmaz.
Açlığın acıları sinmiş
İki göz odanın duvarlarına
Beşikte aç emzikli bebe
Aç uyunmaz.
Sancılanır
yoksullar üstüne açlık
Bir avuç ateştir kan
Salih'in yüreğinden akan.
Düşünceli başını alıp ellerine
Çıkıp sağır duvarların içinden
Uzattı yoksul ellerini
Uzayıp giden ovalara.
Kovulmuştu Salih işinden
İş aradı günlerce
Tüm iş kapıları kapandı yüzüne
Açtı beşikteki emzikli bebe
Aç uyunmaz.
Kararlıydı Salih
Yağlı bir urgan aldı eline
Kimsecikler görmeden
Asacaktı kendini.
Sonra düşündü birden
Ne olacaktı Aysel?
Ne olacaktı emzikteki bebe?
Ben de dönerim köyüme
Dedi Salih.
Varsın bensiz kalsın şehir
Bize ekmek yok burada
Döndü köyüne Salih
Irgat oldu el kapılarına.
Ekti, biçti uçsuz bucaksız tarlaları
Para gördü elleri
Bereket geldi yuvalarına
Büyüdü küçük Umut.
Güzeldi çiçekler kadar
Büyüdü umutları
Öğretmen oldu
Tüm sevgilerini verdi.
Umut oldu, köy çocuklarına
Salih ve Aysel gurur duydular
Mavi mavi baktılar
Yeşillenmiş ekinlere...
