KINAMAYIN
Yüreğim avucumda kavrulurken
sizler uyuyordunuz.
Lakin görmediniz duymadınız
dahası hissetmediniz bile.
Hani bazen adressiz kalır insan,
yeryüzü kayar gider ya ayağının altından
Olduğun yerde fazla umduğun yerdeyse yoksun
Tam da böyleyim inanır mısınız?
Lütfedip sorsaydınız anlatacaktım..
Üzgündüm sarılsanız ağlayacaktım..
Yorgundum kollarınızı açsanız sarılacaktım..
Paramparçaydım toplasanız toplanacaktım..
Ama siz yoktunuz kimseler yoktu.
Hani acılara yenik düşünce dil susarmış yürek sabredermiş
İşte benimki tam da bu, tam da bu hikaye
Acılarımın üstünü örterken gece karanlığında
Şimdi gönlümü de alıp ulaşamadığım yerlere gidiyorum.
İnanır mısınız sadece ben olmak istiyorum,
sadece kendimle olmak istiyorum.
Nedenini sormayın artık,
üzgünüm yorgunum ve kırgınım.
Şimdi bir kördüğüm misali duygularım karmakarışık çözdükçe dolanıyor elime ayağıma.
Kurduğum koca koca umutlarım sema'nın yangınlarında titriyor.
Acılarımsa
Bir uçurtmaya bağlı
kuyruk misali sessiz sedasız uçuyor
Yüreğim avuçlarımda
öyle kırgın
öyle üzgün sorma
sorma hiç darmadağınım...
