KARANLIĞI SEVMİYORUM
karanlıkta eğreltiler kara giyimli
gölgeler gibidir
gösterirler bana kanlı dişlerini
karanlığı sevmiyorum.
güneş kırılırken mavi dağlara
bakır yalımlar çizer
göğün ağaran tanına
bu kızıl alev el değmemiş güller gibidir
titreşir şafakta.
yanık saçları, hüzünlü gözleriyle
gözlerimi gözbebeklerinde unuttuğum
sevgili nerede?..
açın açın pencereleri
karanlığı sevmiyorum.
uyum içindedir kızıl güller tan ağartısıyla
mavi gök kubbenin altında
sarar onları gün ışığı
tutuşur güller, sarmaşıklar, bağ filizleri.
açın açın perdeleri
alevlenen suda kandildir,
kan çiçeğidir tan ağartısı
hüzünlü geceleri sevmiyorum.
ak gözyaşım ak, alıp acılı yüreğimi
götür ıssızlıklara
boynu bükük bir lâle gibiyim
yalnızlıklar sokağında
yalnızlık gecelerini sevmiyorum.
yüreğimin acılı gelgitleri avunsun
kuşlarla.
