KADIN AĞLARKEN
Sahile vuruyor derin dalgalar
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Her yeri kaplamış kara bulutlar
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Alacakaranlık sisli bulutlu
Gök delinmiş sanki hava yağmurlu
Arkasında seller yollar çamurlu
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Karanlık sevmeyen kuşlar da gitti
Çaresizce kaldı dermanı bitti
Karamsarlık çöktü ruhuna esti
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Denizin coşkusu kıyıda durdu
Kırık dökük gönlü diline vurdu
Duygular konuştu kendini buldu
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Mazide hatıra eser kalmamış
Gülen yüzü solgun hiç yaşamamış
Derinden bakışlı gözler kapanmış
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Yüreği yanarken seyre dalarken
Balıklar elinde sepet dolarken
Yokluk pençesinde yüzü solarken
Martı çığlığında kadın ağlıyor
Gemileri rüzgar yeller savurur
Derya ortasında güneş kavurur
Rotası şaşırır dümen avunur
Martı çığlığında kadın ağlıyor
