GÖNÜL YORGUNLUĞU
Ummadığın bir anda öyle yaralar alırsın,
Sığamazsın yaşadığın sırça köşküne,
Zaman alacak iyileşmesi ruhundaki yaraların,
Tam zamanı buselik makamındaki şarkıların.
Usul usul geçen zamanın tınısının,
Şarkıların nakaratında uzaklara,
Takılan bakışların,
Anlatıyor gönül yorgunluğunu.
Yüreğin güz mevsiminde,
Aşkın en yara almış hali,
Yüreğine konan kelebekler,
Terk-i diyar etmek üzereler,
Yüreğinin hüzün denizinden.
Hayat bazen hiç adil değil,
Vurur fırtınalar bam telinden,
Zamanın yelkovanı durur şehrinde,
Giden gitmiştir yüreğinden.
Bir, bir havalanır alaca kuşlar,
Yüreğinin sırça köşkünden...
Melenkolik bir gecenin sonunda.
Gecenin karanlığında...