KALAKALDIM
Uçurtmalarım dağların yamaçlarında
Balonlarım mavinin uçuğunda
O yedi rengin kuşağında
Masalsız kaldım ben
Aysız kaldım
Işıksız kaldım
Oyuncaksız kaldım
Kumdan kalelerim ıssız
Kağıttan gemilerim rıhtımsız
O dev dalgaların sığlarında ben
Cüce kaldım
Kıyısız kaldım
Ne kadar kanatlım varsa
Saldım göğün boşluğuna…
Ne bir haber geldi
Ne de bir seda
Kalp yanık
Mızrap kırık
Sağır bir sazın başlarında
Tiz kaldım ben
Kimsesiz kaldım
Türküsüz kaldım
Sararıp kuruyan yaprak gibi
Çağlarken durulan ırmak gibi
Sen ağzıma acı biber sürmeyeli
Dilsiz kaldım ben
Umarsız kaldım
Kokun nefesimde
Ellerin saçlarımın örgüsünde
Her anneler gününde ben
İki gözüm iki çeşme
Göğsünün kafesine öylece
Sarılı kaldım annem
Çocuk kaldım
Sessiz kaldım
Sensiz kaldım...
