EKMEĞİMİZİ BÖLÜŞELİM
Hayvanları doyurmak,
Önlerine bir kap mama koymak,
Hiç bir şey bulamazsak azıcık ekmek,
Yeşillik,
Bir avuç buğday tanesi,
Bir kap su yaz sıcağında…
Yaralı hayvan görünce ardına dönüp gitmemek, derdine çare aramak,
Sıcak bir yuva bulmak,
Üstüne yağmurdan kardan koruyacak bir çatı…
Bizimle bu dünyayı paylaşan canları korumak, kollamak ne güzel şey.
Ne kadar insani bir duygu.
Tüm bunların üstünde olansa, onlara gerçekten “sevgi” göstermek…
Merhamet etmek…
Ayrım yapmadan kucaklamak…
İçimizde bu duygular varsa yolumuzdan karınca sürüsü geçse ezmemek için itina gösteririz.
Aksayan bir kuş görsek içimiz cız eder.
Yolda kalmış aç, perişan, yaralı bir sokak köpeğinin derdi derdimiz olur.
Yeter ki sol yanımızda “sevgi” olsun, yeter ki kalbimiz “iyilik, iyilik” diye çarpsın…
O vakit kurt, kuş, insan hepimiz barış ve mutluluk içinde yaşarız şu dünyada.
O vakit her canın yüzü, yüreği güler.
Dünya cennet olur hepimize…
