ÇIK DA GEL
Bir ay akşamından mehtap
Düşüverdi asüde sularına
Mavi gölün
Dağınık, tutsak çocukluğum geldi usuma
O vakitlerde de perişandım, yalnızdım
Şimdi dilimde mahmur bir şarkı
Kaygılar yüklenmişim
Yabancı bir yalnızlık içindeyim
Titrek ışıklarında lambaların
Yorgun ve meyyustum
Biraz da dalgın
Bahar yeli uzardı selvilerden
Ay olmasa tadı, tuzu yok karanlığın
Ay akar, yıldız akar
Bir mavzer kurşunu yalnızlığım
Hayın karanlıkta
Yetim, ürkek bakışlarım
Ayrılık acısı dağıtır asüde sulara
Çalınmış güzel düşlerim
Bir ayrılık gecesinde
Gönle sevda düşünce
Şiirler çıkıp düşlerimden
Dizelendiler yıldızlar gecesine
Yıkılası duvarları yalnızlığın
Korkular salar acılı yüreğime
Ey yar, saçlarına düşsün bahar
Çıkıp da bir gün gel
Sevdalı yüreğime...
