AY IŞIĞI
Kitap, aklın bilgi sofrası, okumak ise zihnin besin kaynağıdır. Akıl, aç kaldığında durağanlaşır, zayıflar, düşünsel eylemini kaybeder. Kör, sağır ve dilsizleşir. Zira düşünmek, aklın gören gözleridir...
Okumak, araştırmak, sorgulamak; elbette aklın faaliyet alanıdır. Akletmek için düşünmek, düşünmek için bilgiye uzanmak gerekir. Aslında okumak, başlı başına zihinsel bir ihtiyaçtır...
İnsan bazen bir hikâyede, bazen bir romanda bulur kendini. Fark eder başka dünyaları. Okudukça yeni ufuklara, yeni düşüncelere yelken açar ve sürekli gelişerek değişir, yenilenir... Her yeni bilgi, yeni bir dünya sunar kendisine...
Selinay da okumayı seviyordu, okudukça hayal dünyası zenginleşiyor, yeni bilgiler ona ışık, rehber oluyordu. Selinay, kitaplarıyla muazzam bir dostluk kurmuştu. Çünkü kitaplar ona ayna oluyor, kişiliğine güçlü bir karakter kazandırıyordu...
Ay ışığında kitaplarla buluşmayı seviyordu Selinay.
Okurken doğa ile bütünleşmenin zihinsel ve ruhsal hazzını yaşıyordu. Selinay, midesini düşündüğü gibi aynı zamanda zihinsel yapısını da düşünüyordu...
İnsan, mânâ ve madde bütünlüğünde hassas bir çizgiye sahiptir. Bu çizgide yürürken düşmemek için iki yanını da ölçülü kullanmak zorundadır. Aksi takdirde ya madde de ya da mânâda kaybolup gider...
Bilginin marifetiyle beslenen her insan üreten bir akla sahip olur. Böylesi insanlar, şımarıp küstahlaşmaz, öğrendiği bilgiyle insanları vurmayı değil, inşa etmeyi görev edinir.
Zira zihnimize gereken besini vermediğimiz zaman, zihnimiz etken değil, edilgen olur. Edilgen bir zihniyet ise ne yazık ki köle ruhlu olur. Okumak, edilgenliği bırakıp etkenliğe sarılmaktır. Doğru okumak, doğru bilgilere, doğru bilgiler doğru düşüncelere ulaştırır insanı. Her türlü bağımlılıktan arınabilenin yolu, sağlıklı bilgilerle beslenmekten geçer. Bağımlılık, zihinsel körlüğün sonucunda hasıl olurken, bağlılık ise bilinçli bir zihnin eylemidir...
Selinay, okudukça bu gerçeği fark ediyor, etken bir zihin yapısına gün gün kavuşuyordu... Öğrendiği bilgilerle ufku genişlerken farkında olmayarak aklın gören gözleri olan düşünceler birikiyordu zihin heybesinde...
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
