BOŞ BİR TUVAL GİBİYİM
Boş bir tuval gibiyim her rengi çiz üstüme
Kat bir tutam nefreti acıma sür büstüme
Madem ki hayat buysa, neden düştün kastime
Rengarenk çiçek gibi, yaprağım dalı aştı
Görenler bu ahengi, seyredince pek şaştı
Buzlar gibi eridim, tek bir zerrem kalmadı
Sanki murat mı aldım, mutlu günüm olmadı
Bir ayağım çukurda gittin yerin dolmadı
Anlamadım bu işi, yine efkarım taştı
Güneş ufukta battı, baktım gözüm kamaştı
Toprağa gömün beni, süsen sümbül gül açsın
Konsun bal arıları, özünü alıp saçsın
Hüzün çökmüş gönlüme, başımda sen bir taçsın
Özlemin ferman yazdı, karşı dağa ulaştı
Şu gariban Gül Kaçar, hasretine alıştı.
