BİR KİTAP: KIZ / O. HENRY
“Beklemekten yoruldum. Düşünmekten yoruldum. Her şeyi bırakıp şu zavallı, yorgun yapraklar gibi aşağı doğru yelken açarak gitmek istiyorum.”
William Sidney Porter, bilinen adıyla O. Henry gündelik hayattan, insan ilişkilerinden yola çıkarak hoş, eğlenceli, duygu yüklü, en çok da beklenmedik sonlarla biten öyküleri ile bilinen Amerikalı bir yazar.
İçinde 13 kısa öyküden oluşan bu kitap, uzun zamandır okuma listemdeydi. Sabah elime aldığım kitap, öğlene doğru bitmişti ve daha önce neden okumadım dedim kendime. Eh zararın neresinden dönsek kâr değil mi?
Kitaptaki öyküler;
- Müneccimlerin Hediyesi
- Harlem'de Bir Trajedi
- Son Yaprak
- Kızıl Reisin Fidyesi
- Define
- Nabzına Bakayım
- Yeşil Kapı
- Cümle Âlemi Akraba Eder
- Servet Avcısı
- Kız
- Kont ve Düğün Konuğu
- Kalpler ve Eller
- Kaktüs
Bu öykülerden en çok “Son Yaprak”, “Kaktüs”
ve “Müneccimlerin Hediyesi”mi sevdim. Fedakarlık, sevgi, dostluk kokan satırlardı herbiri. Bir yandan hüzünlenip diğer yandan gülümsedim. “Kızıl Reisin Fidyesi” özellikle çok sevimliydi ve hayli güldürdü beni. Oldukça şaşırtıcı, ters köşe sonlarla biten, vurucu ve yormayan bu hikayeleri mutlaka okumalısınız. Ben çok sevdim. Özellikle öykü sever dostlar kaçırmayın derim.
“Başımdaki saçların sayısı bellidir belki ama kimse sana olan aşkımın ölçüsünü bilemez.”
“Zamanın en ilginç yanı katıksız göreceliğidir.”
“Gizemli, uzun bir yolculuğa çıkmaya hazırlanan bir ruhun yalnızlığı kadar büyük yalnızlık yoktur bu dünyada.”
“Gençliğin kederiyle geçkinlerinki arasında fark vardır: Gençliğinki biriyle paylaşılınca hafifler ama ileri yaşlardakiler içlerinden ne kadarını atsalar da hüzün aynen kalır.”
“Güldüğünde tüm dünya güler seninle, ağlarsın onlar güler yine de.”
