BİR KİTAP: HAZİRANIN YİRMİNCİ GÜNÜ / ŞAHABETTİN
Aklımızda; "Elhan-ı Şita" ve "Tiryaki Sözleri" ile kalan Cenap Şehabettin, sıradışı bir edebiyatçı. Kendisi aslında bir tıp doktoruydu ama edebiyatla daha çok ilgilenmiş ve bu alanda varlık göstermiş.
Cenap Şahabettin, Osmanlı Devleti'nin son yıllarında yaşamış ve Cumhuriyet dönemine de yetişmiştir. Ancak siyasal olarak tipik bir "Tanzimat aydınıdır."
Batılılaşma ezberini çok yanlış bir yerinden anlamıştır. Cumhuriyet Devrimine karşı duruşu güvensiz ve öngörüsüzdür.
Ancak bir şair olarak -biz bugün yazdıklarını anlamasak / zor anlasak da- tartışmasız olarak büyük bir sanatçıdır. Döneminin diğer pek çok sanatçısı gibi, Osmanlı'nın son dönem düşünsel rüzgarlarını yakalayamamış ve düşünsel olarak ilerici olamamıştır.
Kendisinin eserlerini üniversite yıllarından zaten biliyorduk.
"Haziranın Yirminci Günü" adlı kitapla birlikte günümüz beğeni ve değerlerine göre de başarılı bir kısa öykücü olduğunu öğrenmiş olduk.
Aslında iyi bir şair aynı zamanda iyi bir yazardır demek hiç de yanlış olmaz.
Kitapta dokuz öykü var; her biri bence son derece başarılı ve edebi olarak lezzetli. ancak "Prens Levent" ile "Yalı Hayalatı" adlı öykülerin üslup ve dili çok derin edebi zevkle yazılmış. kısa öykü sevenlerin seveceğini düşünüyorum.
Dönem sanatçılarından olan Tevfik Fikret'in de düz yazıları var. Onun yazdıklarında, şiirlerindeki derinlik yoktu. Bu nedenle; "Keşke daha fazla metin yazsaymış." dedim, öyküleri okurken.
