YORGUN YÜREĞİM
Yorgun yüreğimin yosun tutmuş halini, kime desem anlardı; bir sana sustum!..
Gökyüzü, sisli gökyüzü; kar, boran, göz gözü görmüyor…
Tıpkı, yüreğimdeki denizlerin deli dalgası gibi yontar…
Yalçın kayalıklarımı örseledim…
Cebime doldurduğum umutlarımı, savurdum birer birer…
Güneşin ayazında kavrulan hayallerim, şimdi per perişan!
Sevap yıllarım, günaha dönüştü; geçmiş günlerim gibi…
Sararan yıllarım, elbet ki gelmeyecek, bir daha geri nasıl olsa…
Ömrümün tek mükafatı yasak, haram yıllarım; felekten çaldığım bir iki saat ömrüme bedel armağan...
Yorgun yüreğimin yosun tutmuş, çakalarına dokunmayın…
Yalçın kayalarımı çok örseledim, son günlerde…