ŞU BİZİM CIBIRLAR PARKI
Sivas’ın tam merkezinde, Kongre Müzesi’nin karşısında çok eski bir parktır. Adı nasıl, nereden geliyor bilemiyorum. Kimler demiş “Cıbırlar Parkı” diye?
Yedi yaşımda orayı tanımıştım.
Evimiz oraya çok yakın, Mehmet Paşa Mahallesinde idi.
Dedemden kalma tek katlı bahçeli bir evdi.
Vilayet Konağı'nın hemen girişinde, sağ tarafta kalan ilk odada bekçi bürosu vardı.
Babam orada bekçiydi.
Gece değil de gündüz çalışırdı. Daha sonraları “bekçi başı” oldu, geceleri çalıştı Bezirci Karakolu'nda.
Evimiz babamın iş yerine yakın olduğu olduğu için ara sıra beni de götürürdü büroya.
Sonra da öğlen olunca karşı Cıbırlar Parkına bitişik, meydana bakan çay bahçesi vardı. Zannederim adı Selçuk Çay Bahçesi idi.
Oraya götürür, hem karnımı doyurur, hem de Kepenek Gazozu ısmarlardı.
Ara sırada çay bahçesini işletenler babama ve bana yemek ısmarlar ve gazoz içirirdi.
O zamanların bekçileri çok sevilirdi.
Derken zamanla bazen mahalle çocuklarını alır ben de giderdim. Bazen Çavuşbaşılı çocuklar da takılırdı bizlere. Cıbırlar Parkı'nı gezer, yorulunca çay bahçesine gider, Kepenek Gazozu içerdim.
Artık çay bahçesini işleten garsonlar da beni “Bekçi Emminin Oğlu” diye iyice tanıdılar.
Bedavadan "Kepenek Gazozu, Kazan Simidi" ikram ederlerdi.
Cıbırlar Parkı ile böyle tanışmıştım küçüklüğümde.
Yıllar geçti, lisede okurken de gider oturur dinlenirdim. O zaman da sonbaharda paramızla Cıbırlar Parkında ayva alır yerdik.
Eh artık zaman geçmişti, bedava Kepenek Gazozu veren çay bahçesi de yoktu, bekçi babam da…
Cıbırlar Parkında oturup dinlenmek yıllarca benim için keyif verici oldu.
Bu alışkanlığım şimdilerde de devam ediyor. Zamanla hanımla, bazen de arkadaşlarla çoğu zaman da tek olarak gider, parkta bir banka oturur dinlenirim…Yani benim için Cıbırlar Parkı yedisinde ne ise yetmiş yedisinde de odur, keyif vericidir…
Eh eşim de Gökmedrese Mahallesi'nden olunca…
Bu gün 11 Mayıs 2023, ne güzel mutluyuz, keyifliyiz eşimle birlikte değil mi?
Bir de sizler deneyin…
Gerçi şimdilerde beleş Kepenek Gazozu ikram eden yok ama…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
