SÖNDÜ ERENLER
Üstüme yürüdü cümle duvarlar,
Dünya tersine mi döndü erenler?
Ne kimseler görür ne de duyarlar,
Dünya tersine mi döndü erenler?
Gözümde ışığım söndü erenler!
Ne ses alıyorum ne sesim gider,
Nefes suluyorum nefesim gider!
Sanki ölüyorum kafesim gider,
Dünya tersine mi döndü erenler?
Sözümde ışığım söndü erenler!
Sabahları güneş neden doğmuyor?
Gündüz gece olmuş neden boğmuyor?
Karabasan çökmüş neden kovmuyor?
Dünya tersine mi döndü erenler?
Göğsümde ışığım söndü erenler!
Sandalları .oktan sazanlar için,
Masalları çoktan yazanlar için!
Mezarları toptan kazanlar için,
Dünya tersine mi döndü erenler?
Gönlümde ışığım söndü erenler!
Pir-î Fâni der ki; her yer dar oldu,
Yürek savruldukça karlar nar oldu!
Özüm kavruldukça korlar yâr oldu,
Dünya tersine mi döndü erenler?
Kalbimde ışığım söndü erenler!
