FİLİSTİNLİ ANANIN FERYADI
Ben bir anayım...
Ben; filistinli, yüreği yanık bir anayım.
Her ana çocuğunu bir kez taşır
Ama biz filistinli kadınlar
İki kere taşırız...
Biri ana rahmine düştüğünde,
Dokuz ay on gün taşırız.
Bir de yavrularımız şehit düştüğünde!..
Ya kucağımızda cansız bedenini
Ya da omuzlarımızda
Ak kefenli tabutunu taşırız!..
Hangi lisan yeter ki
Acımızı tüm dünyaya haykırmaya!
Hangi merhem çare olur ki
Oluk oluk kanayan yaramızı kapatmaya!..
Dünya kör, dünya sağır...
Duyan yok feryatlarımızı.
Gören yok,
Balçıklar içinde uyuyan el kadar yavrularımızı!..
Uyan dünya uyan,
Bu kadar mı derin uykunuz?
Çığıklarımızı duyup
Neden seyirci oluyorsunuz?
Bombalar düştü ocakların tam ortasına.
Küçücük yavruların kolları,
Bacakları düştü anaların kucağına!
Filistinli anaların kaderi mi bu Ya Rap?
Doğurduğu yavrusunu
Büyütemeden toprağa veriyor ağlayarak...
Dünya kör...
Dünya sağır...
Duyan yok feryatlarımızı,
Gören yok balçıklar içinde uyuyan,
El kadar yavrularımızı!!!
Çocuklar aç...
Çocuklar susuz...
Yok yedirecek ekmeğimiz aşımız...
Tencerede kaynayan yemek değil,
Sokaktaki taşımız...
Biz burada aç biçare kıvranırken;
Gökten yağmur gibi bombalar yağarken;
Yatak yerine çamurların içinde yatarken;
Kanayan yaralarımıza
İlaç yerine kum basarken;
Kendimizi geçtik de,
Çocuklarımızın ayağında çorap yok...
Ayakkabı yok...
Yalın ayak soğukta, çamurlara basarken!..
Nerede bu dünya?
Nerede insanlık?
Nerede müslümanlar?
Dünya kör, dünya sağır...
Duyan yok hiç feryadımızı!..
Gören yok balçıklar içinde uyuyan
El kadar yavrularımızı!!!
Neden sizin bu denli aldırmayışınız?
Uyan dünya uyan, gafletten uyan...
Yok mu bizim sesimizi,
Feryadımızı duyan?
