ÖZLEDİM BABAM
Geceler boyu nur yüzün rüyalarımdan
Gitmek bilmedi çok özledim babam
Hayalin göz pınarlarıma tuttu mekan
Yüreğim sensiz bomboş doldur babam
Elinde Kur'an sabahları dek okurdun
Ne bıkar ne sıkılır ne de yorulurdun
Hafiften gülümser muzip muzip konuşurdun
Sensizlik pek zor, çok özledim babam
Sensiz ne bahar geldi ne de kış geçti
Bir türlü yüreğimin ateşi sönmek bilmedi
Dünyanın kahrını şu yüreğim çekemedi
Bütün dertlerime sen ortaktın babam
Pişirdiğin soğan aşının tadı hâlâ damaklarımda
Verdiğin öğütlerin küpe gibi kulaklarımda
Öğrettiğin duaların her an dudaklarımda
Dört gözle yolunu bekliyorum, özledim babam
Ömrünce kırmadın hiç kimsenin kalbini
Yapılan hakaretlere hep tıkadın kulaklarını
Gelecek elbet hesap günü alacaksın hakkını
Zorluklara göğüs gelmesini sen öğrettin babam
Kul hakkından çok korkar, çalışmaktan yılmazdın
Zalimlere karşı hakkını da aramazdın
Sanki hiç yorulmaz, bir dakika durmazdın
İbadetlerin yoldaşın, bahtiyarsın babam
Bir elinde mala, diğerinde tahta, durmadan sıvardın
Sağlam olsun diye malzemenin en iyisini alırdın
Kul hakkından korktuğun kadar hiçbir şeyden korkmazdın
Sıvadığın duvarlara çivi dahi girmiyor babam
Ömrün çalışmakla geçti huzurlu bir gün görmedin
Sırtında yamalı ceket, eski pantolon hiç şikayet etmedin
Ömrünce ayaklarına sağlam pabuç giyemedin
Nasırlı ellerinden doya doya öpemedim babam
Yüreğinde fırtınalar kopsa da yine gülümserdin
Gözlerinle yüzünden gülücüğü eksiltmezdin
Kimseciklere karışmaz namazına da geçirmezdin
Tekrar tekrar çektiğin besmeleni özledim babam
Gösterdiğin yoldan bir an olsun şaşmadım
Günaha açılan hiçbir kapıyı açmadım
Dünyada iken sana inan hiç doyamadım
Yanında bana da yer ayır özledim babam
