KOVULDUK
Kimse üzülmesin diye herşeyi alttan aldık
Bilinmedi kıymetimiz bir de üstüne yorulduk
İyi günde dost olanla her yolda çamura daldık
Kötü günde sağ olsunlar ne aranıp sorulduk
Eskide kalmış komşusu açken tok yatmayan
Şimdi gizli gizli mal servetle herşeye boğulduk
Eskide kalmış söz ile gönül teknesi batmayan
Şimdi bir yanlış söz ile her limandan kovulduk
Aşk ile içerken biz bu gönül kadehinde şarabı
Bilmezler biz aşk diye nasıl bir yâre vurulduk
Kibirli olan ayırdı sarışın kumral esmerle Arabı
Bilmezler biz en güzel çağda çağlayıp durulduk
Aşk bitmiş sevdalar tükenip kin nefret olmuş
Görmezden gelip sevgileri hep boşa savurduk
En güzel çağda en güzel duygular kül olmuş
Biz bu yüreği değmeyenler için boşa kavurduk
Ödedik peşin peşin hesabı kurulan masada
Arsızlar yüzünden farkına varmadan soyulduk
Bir can borcundan başka şey kalmadı kasada
Onu da Fuzuli gören şu yâr kapısından kovulduk
Ne hak kaldı ne adalet ne de aşk kurulan yasada
Sevdikçe yâri gönül mahkemesinden kovulduk.
KOVULDUK ...
