KORKAR OLDUM
Toz pembe gördükçe hayatı ezelden
Her kötü rüyayı bu alemde hayra yordum
Meğer herkes ayrı tel çalıyormuş gazelden
Ben her soruyu hep iyi niyetle sordum.
Kimi küstah oldu,
kimi kibirden büyüklendi
Kimi zengin oldu,
kimi hep ağır yükü yüklendi
Kimi dinledi dost sözünü, kimi yumdu gözünü
Kimi doğru yolu buldu, kimi çıkmaza sürüklendi.
Hayat herkese altın tepside sunmadı çay
Ben her çayda demi ile aşkı yoklar oldum
Hakkıma düşmedi hakettiğim o büyük pay
Ben büyük hayaller kurmaktan korkar oldum.
Gönül ateşinde demini alırken aşk bende
Her defasında aşkı yâr diye secdede buldum
Kül olup güle dönünce ateş bile o tende
Anladım ki bunca yolu boşa yürüyen kuldum.
Kimi bilmez oldu doğru yolu çamura batarken
Kimi saf salak gördü herkesi partal atarken
Kimi görmezden geldi fakiri yan gelip yatarken
Kimi kumarda kaybetti ya aşkta atıp tutarken.
Zor zamanda olmayınca yanımda dost eş
Bir baktım etrafımda çok varmış nice kalleş
Kimi sahte yüzü ile kimi nazar etti gözü ile
İşte bu yüzden iki yüzlülülerden korkar oldum.
Ben hep ben olmak için gece gündüz çalıştım
Huzuru bulmak için gönül diyarında yarıştım
Bazen tozu dumana katıp kavgamla barıştım
Anladım ki bu koca dünyada küçük bir puldum.
Kimi kendinden bir pay çıkarır her şarkıda
Kimi ihanet eder söz verirken her tartıda
Kimi gizlenirken kimi açık oynar her kartıda
Kimi ya düşer gözden, kimi yanar önce közden.
Bozulmuş düzen, çoktur bulanık suda yüzen
Bulunmaz her kelimeyi önce düşünüp süzen
Bir de haksız olup haklıyım diye insanı üzen
İflah olmaz gözü doymazlardan korkar oldum .
Aslında ben her güneş doğuşunda batarken
Tekrar tekrar karanlıkta kalmaya korkar oldum.
