KİTAP DERYASINDAN KATRELER
Bu yazı, serinin üçüncü yazısıdır. İnsanoğlu ferahlamaya her zaman muhtaçtır. Düşünce dünyasını harekete geçirip, sulh ve sükunet koridorlarında dolaşabilmek, gayeyi hayaliyle...
Kimseden senin için ve sana odaklı yaşamasına bekleme. Sen kendine ne kadar değer verirsen, o kadar yaşıyorsundur...
Göz, önü açıkken kilometrelerce ileriyi görebilir. Fakat önüne küçük bir taş yerleştirirseniz, ayağınızın ucunu bile göremezsiniz...
En yakınlarıyla problemleri olanların, dünyaları daralır, ruhları sıkılır...
Öfkenizi yendikten sonra, affetmeyi deneyin. Müthiş rahatlayacaksınız. Bu, her iki taraf için de iyilik getirir...
İlmi öğrenmekle kazanırsınız. Yumuşak huyluluğu ise kızgınlığınızı yenmekle kazanırsınız...
İnsanlarda bulduğun olumlu huylara kanaat et. Kanaat et ki artsın. Olumsuz huylara odaklanırsan, onların artmasına vesile olursun...
Başkalarından gördüğün muameleden hoşnut değilsen, onlara bir şey demeden önce, kendi davranışlarını bir kontrol et. Daha isabetli bir iş yapmış olursun. Belki de beklediğin muamele, senden de beklenendendir...
Doğumdan bugüne kadar, her yıl fotoğrafınızı yan yana yerleştirin. Sürekli bir değişmenin olduğunu göreceksinizdir. Ancak siz de değişmeyen bir şeyin varlığı da ayrı bir gerçek. Demek ki sizde muhafaza edilen bir şey var...
Önemsenmesi gerekenlere boş veren, boş verilmesi gerekenleri önemseyen, kendi hayatını karartıyordur...
İnsan ruhunun kabiliyetlerinden birisi de, kötü ve istenmeyen, gönül yoran hadiseleri; ufkumuzu açacak, ferahlık verecek şekle irca edebilmesidir...
Bir şeyi istiyorsanız; onunla ilgili görevler yükleneceksinizdir. Bir şeyi kaybetmişseniz; onunla ilgili görevleriniz de bitmiştir. hayat- ölüm ikilisi...
Emanet edileni sahipmiş gibi davranarak, kendimize zarar vermiş oluruz...
İnsanda bulunan birçok duygular pasif durumdadır. Ortamını bulunca aktif hale gelir...
Üzerine vazife olmayan işlerde sorumluluk alanlar, gereksiz korkulara, birçok konuda endişelere kapılarak, psikolojik rahatsızlıklara yakalanırlar...
Kendimize ait meselelere bir dalgıç titizliğiyle, başkalarına ait durumlara biraz dalgınca yaklaşmalı...
Hayatına ait her şeye sahip olmak isteyen, yönetmek isteyen insanda, huzur kalmaz. Hayatın olağan akışı içerisinde kontrol edemeyeceğimiz çok şey vardır...
Yolculuğun yorgunluğunu, duraklara varınca atarız. Varış yerinde ise ferahlarız...
Isınan su kaynar. İçindeki buharı etrafa salar...
Hayatın zorluklarını ve güzelliklerini yaşamış insanların dostlukları; içten, samimi ve hoşnutluk vericidir...
Felaket ve sıkıntı, faziletimizi de açığa çıkarabilir, isyanımız da. Tamamıyla bize bağlı...
Ağaç yaprağının tutunma gücünü, kışın şiddeti belirler...
Bazı huylarımız, davranışlarımız olumsuzlukların karşısında paratoner gibidir...
Başkasının sıkıntılarının giderilmesine yardımcı olmak, bizim de rahatlamamızı netice verir...
İnsanları birbirlerine yaklaştıran, kaynaştıran duygulardır. Korku- ümit gibi şeylerdir...
Şimdi engellerle karşılaştığında, geçmişte aştığın engelleri düşün...
Korktuğunuzdan dolayı korkularınız, sizden uzaklaşmıyor...
Sabır, sıkıntıyla doğru orantılı olursa kişiyi düzlüğe çıkarır, zafere ulaştırır...
Duygu ve düşüncelerimize hakim olabildiğimiz oranda mutlu olduğumuz gibi, mutsuzluğumuzu azaltarak da mutlu olabiliriz...
Mutluluğa erişmenin yolu; dış dünyayı değiştirmekte değil, iç dünyamızı değiştirmekte saklıdır...
