HOŞÇA BAK
Yollar benim gibi sessiz ve ıssız
Büklümlü, girift, dikenli
Yürümek neden bu kadar zor?
Her anım zelzele, bir yıkıntı çaresizliği...
Tutunacak sarmaşıklar kararsız.
Kelebekler ise umarsız
Narin öfkeleriyle kanat çırparlar
Öylesine yapayalnız.
Toprak en masumu bu işin
Üstüne basılır da ah! Etmez.
Yok öyle bulutlara yaslanmak
Seni bir karanfil özleminde aramak
Aşkı hiç açılmamış sandıklarda saklamak
İşli bohçalardaki dantelleri annem gibi katlamak
Ne yaparsan yap kokusu yayılır, haykırarak.
Sakın dinleme o şarkıyı
Hani Çav Bella'yı
Bir isyan belirir içinde
Gözlerinde mahremin ağırlığı
Seni ele verir,
Kipriklerinin arasındaki nemin ıslaklığı.
Sana hoşça kal demem
Hoşça bak kendine
Vedanın umudu gafil bırakmasına izin vermem
Vuslatın ürperişini ziyan edemem.
