DİLENCİ
İnsan bir çırpıda çizgi çekemiyor hayatına. Kirlilerle temizleri, renklilerle beyazları ayırır gibi ayıramıyor kendisini, eteğine yapışmış arsız bir dilenciden farksız olan alışkanlıklarından.
"Allah versin!" deyip düşemiyor bir türlü yola. Ceplerini karıştırıyor, yanında taşıdıklarına göz gezdiriyor.
Neden sonra dilenciye bakmayı akıl ediyor. Dönüp elini öne doğru uzatmış kendine bakıyor, ağzı bir karış açık. İçi acıyor.