BAHAR SENFONİSİ
İçin dışın bahar kokar kış güneşinin ardından
“Ben geldim” der huzurun gölgesi
Buradayım
Gör beni
Kapattığın umudunu sonuna kadar arala
Beni gör
Heyecanla koşar adım uzatırsın elini
Yüreğini
İşte oldu dersin
Sonunda yalnızlığın sesi uçtu gitti
Oldu sonunda
Ardından bir kar tanesi düşer zamansız
Ardı sıra biri daha gelir
Nedensiz bir kış soğuğu üşütür bahar rengini
Tomurcukları kırar
Dalları savurur
Meyve kokan çiçeğini koparır
Savurur
Öyle kalırsın
Bakarsın giden taze umudun ardı sıra
Bakarsın yeni yazdığın coşkun melodinin rüzgârla savruluşuna
İçin kopar, için acır
Derinden
Susarsın
Yeni bir cümlenin umudu gönlüne değene kadar
Susar ve beklersin sadece…
