YAS
Unutmuş herkes güzel duygularla yaşamayı
Sevgi merhamet denilen o kat kat aşamayı
Çekilmiş herkes birer birer kendi köşesine
Bilememiş gönülde hep kırık tuğla taşımayı
Biz daldıkça çukur, kuyu, kuytu yerlere
Büyüklerimiz derdi sağlam zemine bas
Farkında olmadan düşünce insan şerlere
Görürmüş menfaati olanı tutarken bile yas
Aşk bile sevda bile yerlerde sürünür olmuş
Her doğan güneşte karabulut görünür olmuş
Gönül yas tutarken gurbet elde öksüz yetim
Nice sevdaların yerine bir başkası konmuş
Biz sevdikçe her şeye rağmen bekledikçe
Zehir sundular aşk şerbeti diye bize bir tas
Derdimize şarkı şiirlerle bir de dert ekledikçe
İçten gülerek ağıt yakarmış tutanlar bize yas
Türküler susmuş vefat etmiş Burhan Çaçan
Hayat devam ediyor diye unutulmuş herkes
Çoktur çıkar için ölümle yüzleşmekten kaçan
Vefa yerine gönülde âleme tutulmuş merkez
Biz yazdıkça gönüle unutulmayanları kalemle
Sildiler bir bir kalem ıslandıkça tuttu hep pas
İnsanlar azdıkça bir olmuş yanındaki âlemle
Gittiler bir bir dua edenler bile tutarken yas
Söylesene yâr sen ne âlemdesin uzakta olup
Hiç gözyaşı döktün mü ben tutarken bile yas
