SON UMUT DA BİTTİ
Umutlar uçurtmanın kanatlarına bağlı,
Gökkuşağına doğru uçup giderler.
Turnalar gelir iken,
Onlar da seni getirmediler…
Son umut da bitti.
Dilde söz tükendi,
Elde gül kurudu,
Anılar yandı tutuştu.
Saç, sakala karıştı.
El ayak birbirine dolaştı.
Savaş alanı gibi mazi,
Yaralı hatırlar,
Ölmüş umutlar…
Gelir diye bekleyen şiirler, suskunluğa kesildi.
Ben gibi boyunlarını büktüler.
Ayrılık şiirlerine el verdiler.
Dünyanın en güzel hâli, yalnız odam şimdi...
Sabaha üryan saatler,
Gerçekleşemeyecek olan vaatler,
Bir köşesi eksik tavan ile sohbetler.
Üç sigaraya satılan hayaller.
“Günaydın” denilen geceler…
Sevgili yerine geçen yastıklar,
Ütüsü bozulmuş çarşaflar,
Kavga edilen yorganlar…
Zifiri karanlık çaylar,
Olmazsa olmaz sigaralar,
Sarhoş aynalar.
Radyonun da kafası güzel,
Ne yaptığını bilmiyor,
Acaba hangi şarkı sıradaki?
Dünyanın en güzel hâli, yalnız odam şimdi...
İyi her şey çok iyi..
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
