SEN EY SEVGİLİ!
Keşke anlatabilsem,
Yazabilsem sana!
Sana olan duygularımı harfi harfine,
Göndersem sana.
Gönül diliyle yalayıp,
Koyup hasret zarfına
Okusan, duysan duygularımı.
Çevirsen kağıdın arka yüzünü;
"Ahhh!
Nasıl sevilmişim, bilememişim"
diye dövsen dizini.
Ahh! Öyle kutsal sevdim ki seni.
Yunus misali sürdüm izini.
Son kelimeyi okuduktan sonra,
Duygularını koyup aynı zarfa
Gönderir misin?
Kadıköy'den uzatsam elimi,
Üsküdar vapurundan el verir misin?
Son trene koşarak yetişip,
Ankara garından,
Karasi ekspresinin önüne gerilir misin?
Şefaatli'de makas degiştirip,
Mavi treni,
Meram'dan geri çevirir misin?
Sen ey sevgili....
Basmahane den aktarmalı,
Garptan şarka gelir misin?
Sen ey sevgili!..
Ben şiir yazamam,
Hesaptan hiç anlamam.
Ben ki fi tarihinden beri seni severim.
Bir artı bir,
Eşittir
Hep biz eder bilir misin?
Şimdi aklın karıştıysa,
Ruhun garptan şarka,
Köy köy, il il benimle bir dolaştıysa,
Ve zulada bir şarabın,
Yahut çantanda Apranax ilacın varsa.
Ben şişenin dibini içtim,
Sen son tableti yuttunsa...
Sen de en az benim kadar delisin!
Tabip derman olamaz her derde. ..
Şifa bazen iki dudak arasındadır.
Karart gözünü,
Şifa gözün karasındadır.
En azından soluksuz bir perde,
Gözlerini yumup, öpmelisin.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
