PORTAKAL ÇİÇEĞİ
Portakal çiçeği kokan sokaklarda
Şiire aşık oldum
Efil efil kokan yar hayal etim
Kirli sakalı
Çakır gözlü
Yanağında gamzesi
Gülünce bir yanım çukura düştü
Zemzem suyuna batan gönlüm
Aşka düştü
Yar geçti salınarak sanki düşlerimden
Sıcaklığın kaldı tutamadığım ellerinden
Yer oynadı kalbimin gümbürtüsünden
Yıldızlar selama geçti
Açtı bütün portakal çiçekleri
Yârin başak sarısı buğday tenine
düştü kokusu
Öpsem uyanacak
Bütün büyü bozulacak
Koklasam gece gibi uzun hasret çökecek üstümüze
Bir akşam üstü gün batmak üzere
Radyoda şiir programı
Buram buram aşk kokusu var hava da
Portakal çiçeği kokan sokaklar
Beni şiire aşık eden
Bir akşam üstü gün batmak üzere
Radyoda şiir programı
Odanın bir köşesinde oturup
Açmışım anıları biriktirdiğim
Köşe bucak Sakladığım
Anamdan kalma küçük antika sandığı
Ah diyorum ah yine hüzün kaplayacak
Yine dağılacak eski geçmiş
Keşke diyorum keşke eskiden kalan sadece portakal çiçeği kokusu olsa
Sarıyla beyaz arası
Yeşil yapraklarını ovalasam
Acımsı kokusu
Burnunun direği sızlatsa da
Bir ucu yanık sevgiliye yazılan mektuplar
Seni satırlardan okusaydım
Her satır özlemi anlatsaydı
Arada derin bir soluk alsaydım
Seni okurken nefesim düğüm düğüm dizilseydi boğazıma
Ah deseydim ah sevgili
Sen yerine yine portakal çiçklerini koklamak düştü
Oysa düşlerimde eğilip eğilip çakır gözlerinden öperdim
Gamzelerimde dağılırdı ömrümün bulutları
Ey hayalini kurduğum sevgili ben seni
Hep düşlerimde mi seveceğim
Yoksa anılarımı biriktirdiğim sandıkta
Kilitlimi tutacağım herkesten köşe bucak saklayarak
Ben seni ömrümün yettiği yer kadar
Hayallerimin bittiği yere kadar
Bekliyeceğim
