NE VAKİT BÖYLE OLDUK
Ne çabuk unuttuk, o güzelim yılları…
Ne kadar da kirlettik, sevda üzerine söylenen yalanları.
Biz değil mi idik,
İlkokul sıralarında, öğretmen arka taraftan kim konuştu diye sorduğunda,
Sevdiğimiz ceza almasın diye, onun yerine benim diyebilen, o zamanın boyundan büyük delikanlıları...
Bizdik,
Kabul edelim…
Şimdi… Büyüdük, kirlendik.
Bütün insanlar çocukluğundan, biraz kendine, biraz korkaklığa kaçtılar.
Komşunun bahçesinden meyve çalarken ilk önce sevdiğinin koynunu doldurmaktan,
Kendi gönlünü doyurmaya, doymadılar...
Nedense bütün insanlar,
Zamansız; zamanı suçlamaya başladılar.
Herkesin dilinde hep aynı, şarkılar…
Zaman değişti.
Nerede o eski masum sevdalar?
Ne yani,
Şimdi...
Siz çocuk gibi sevecek oldunuz da uçurtmanızı mı çaldılar?
Editör: Betül Eren
