HOŞ GELDİN EYLÜL
Hoş geldin Eylül,
Daha çok özledim seni, bu yıl.
Çok birikti, acılar, özlemler...
Onları da sarartıp, soldur;
Düşür üzerimizden yerlere,
Ağaçlardan dökülen
sarı yapraklar gibi...
Sonra da serin yellerini gönder,
Sürükleyip götür onları,
Çok çok uzaklara...
Bereketli yağmurların gelsin ardından
Yıka taşı, toprağı,
Yazdan kalan simsiyah
Dertleri, külleri...
Akıp gitsinler,
Okyanusların derinliklerine.
Ve sevgili Eylül,
O yakmayan sıcacık güneşinle
Sonbahar çiçeklerini büyüt.
Tomurcuklansınlar, bol bol,
Rengarenk açmalara hazır...
Güz gülleri, kasımpatıları…
Salınarak gelsinler.
Naif, vakur, albenili,
Miski amber kokularıyla
Sahneye çıkan assolistler gibi...
Biz de bekliyoruz onları,
Sabırla, huzurla,
Durulmuş, sakin duygularla...
Evet, sevgili Eylül!
Senden beklentimiz çok,
Gerçek aşkları da getir kalplere,
Sahtelikten, yalandan uzak,
Tertemiz, saf, berrak...
Yaz aşkları gibi.
Gelip geçici değil,
Köklü, sağlam bir ömürlük...
Hani ölünceye kadar olanlardan!
İyi günde, kötü günde,
Bir yastıkta kocananlardan...
Yapmacık, sahte olandan değil.
Ta içten, kalpten, gönülden...
Çok getir hem de çok...
Savur yalnızların üstüne, üstüne.
Serin serin esen,
İçimizi serinleten,
Umut dolu,
Sabah yellerinle...
Editör: Nevin Bahtışen
