HEY HAT
Hakkın yok belki,
Hakkıyla yaşayamadıktan sonra,
Olmasın da zaten boş ver,
Derler ya hani,
Hep aynı kader.
İyi de nereye kadar?
Nereye kadar bu aynı başlangıçlar,
Aynı elzemler,
Ve aynı sonlar…
Sonuç mu?
Yine hakketmediğin burukluklar.
Hep dönüp durmak mıdır
Aynı çemberin içinde hayat?
Nasıl bir iştir bu böyle heyhat?
Sitem, sabır ve isyan girdabında,
Dönüp durulmakta Yarab.
Bitsin artık bu aynı başlar,
Bitmek bilmeyen aynı sonlar.
Ya bu yaşananlar bitecek,
Ya da kaderi yaşayanlar.