ŞİİR
Giriş Tarihi : 22-11-2022 19:31   Güncelleme : 25-11-2022 23:11

Eylül

Zekine Karaköçek -EYLÜL

Eylül

EYLÜL 

Bazen özlüyorum eylülü
Bazen de ekimi kasımı bir onlar saklardı göz yaşlarımı yalnızlığımı.
Bazen özlüyorum.

Ellerim koynumda basıp geçerken gazellere
Anılar dökülürdü yüreğimden.
Sızı içinde kalıyor bedenim ve üşüyorum.
Islanan yanaklarımı 
rüzgâr siliyor.

Gizli saklı kaçamak yaşardım sonbaharı herkesten her şeyden uzak. 
Eylül gibi ıslak. 
Ekim gibi solgun ve marul.
Kasım gibi soğuk.

Sonbaharın solgun renklerine bürünüyorum grileşmiş
Saçlarım dökülüyor yüzüme.
Mendile gerek duymuyor
rüzgar siliyor vura vura geçmişin kalıntılarını.

Bazen özlüyorum
Yere serilmiş gazellerin içinde dolaşmayı. 
Bu son baharda ne var bilmiyorum beni sarhoş edip alıp götüren.

Geçmişi önüme seren  
İçinden çıkamadığım 
Yalnızlığım sarıp sarmalıyor beni...
Kuşların kanat sesleri duyuluyor.
Bu soğuk yağmurlu havada ne tuhaf 
Yalnızım sandığım evrende, 
bana eşlik eden kulağa melodi gibi gelen. 
Kuş Sesleri şükrüme şükür oluyorlar
bu mevsimde... 

Özlemin sığmıyor ufacık yorgun göğsüme 
Ya yağmur olup yağacağım 
Ya avaz avaz bağracağım sesimi kimse duymayacak. 
Kasımpatılarına renk olurken
Bir yanım hep solgun 
Yüreğimin rengi oluyor sonbahar
İstemeden 
bazen özlüyorum eylülü.

Bazen ekimi kasımı...
Sonbaharın canı cehenneme...
Özlemin varya özlemin
iliklerime kadar işliyor.
Bu soğuk havada içime çektiğim sensin aslında.

Yaprakların çıkardığı sese
Karışıyor yağmurun sesi. 
Asıl 
fırtına içimde kopuyor.
Sızlıyor burnumun direği...

Özlüyorum eylül ekim kasım bahane be adam 
Sırıl sıklam sevdanın sonbaharı...
İçinde bulunduğum mevsim
yağmurda ıslanmak bahane 
Yürümek bahane 
Solgun marul renkler içinde kayıp oluyorum. 

Rengim sonbahar olmuş hepsi bahane.
Bazen özlüyorum seni hiç özlemediğim kadar .
Bu da benim zayıf yanım sol yanım

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi