EVLÂT
Birlik meydanıdır çıktığın meydan
“Serlik meydanı” diye yorma evlât
Korusun Mevla’m gururdan riyadan
Kendin dev aynasında görme evlât
Ağırdır yükün, sen o yüke hamal
Üzerinde seksen dört milyon vebal
Bırakma gurura kibire mahal
İtibarın yerlere serme evlât
Eksik etme büyüklere saygını
İhmal etme küçüklere sevgini
Fildişi kule sandığın mevkini
Dizginsiz emellerle karma evlât
İbret al İskender’den Aristo’dan
El aldı Nizamülmülk’ten Alparslan
Neyler Akşemseddinsiz Fatih Sultan
Sakın hocalarını yerme evlât
Tevazu libasını giyemezsen
Bir telefona cevap veremezsen
Neye adaysın neye talipsin sen
Zahmet etme kendini yorma evlât
Farzet vekilsin, oysa benim asil
İster havalara gir ister kasıl
Gün olur devran döner geçer fasıl
Veballerle huzura varma evlât
Naziktir umut gülleri soldurma
İkbaline kurban edip yoldurma
Yaran varsa gocun yoksa aldırma
Kimedir sözün diye sorma evlât