DÜŞ
Ne zaman seni düşümde görsem
Yıldızlar nöbet tutar başımda
Gecede bırakıp gözlerimi
Gündüzden kalma hayallerle
Düşüncemin ötesine geçerim
Ne zaman seni düşümde görsem
Rengiyle sevişir karanlık
Yalan gerçek arasında
Gidip gelirken sana ruhum
Kılavuzum içimdeki özlemdir
Ne zaman seni düşümde görsem
Bakir duyguların derinliğinde
Yıkanır kalbimin acısı
Mutluluk bulaşır anıların tenine
Aşkın en kör noktasında durur zaman
Ne zaman seni düşümde görsem
Gülüşün düşer gecenin aynasına
Işığınla yıkanır kalbim
Bir sevgi ayininde
Buluşur ellerimiz
Gözlerinin rengine boyanır dünyam
Ne zaman seni düşümde görsem
Hayallerin dansı başlar gözümde
Sözümün sesli harfleri dolaşırken dilime
Var oluşun gerdeğinden
Hayatın en içli sesi duyulur
Ne zaman seni düşümde görsem
Umudun rengine boyanır gün
Kadere çelme takıp
Yokluğun kulağını çekerim
Masallardan düşerim hayatın koynuna
Ne zaman seni düşümde görsem
İçimden sevgi yüklü nehirler geçer
Mistik bir ışığın gizi içinde
Çıkarır korku gömleğini
Hükmünü yitirir günah
