BÜLBÜL MİSALİ
Akasyalar çiçek ile taçlanmış.
Tüm güzellikler karanlığa saklanmış
Bahar gelmiş, gül dalı gonca ile aklanmış
Bülbül figân eyler, gönül ahuzar
Söyle bülbül nedir bu serzenişler
Senin ile geliyor baharın tadı
Bülbül aşka âşık, gül ile söylenir aşkı
Kuş dilinden anlamaz ki gönül
Arılar arar balı dağlarda
Bir garip yine kalmış yollarda
Merada tek başına çeşme çağlarda
Halini hatırını sordun mu hiç
Mis gibi akıyor dağlarda pınarlar,
Çayır çimen olmuş, yeşil diye sayarlar
Bir daha bak, yine bak ey yolcu
Baharda güzellikler dizi dizi
Bülbülün coşkusu dilimde
Bir elim yazıyor, sigaram diğer elde
Ey dost, iki muhabbet edelim de
Baharda alsın nasibini şiirden
Yücelerin karı erimiş akar inceden inceden
Yarının sabahı yine umutlu geceden
Dışarıda baykuş sesi, bu ne feryat
Gecelerin sabrını özümde bilirim
Ben bir yudum insan, biraz da şiirim
Düşer kelâm kaleme usul usul
Bu biçare yazar kendince fasıl fasıl
Geceler firari, gündüzü yar bilmiş
Bülbül ile açtık sözü, dilden dile
Zannedilir ki, feryadı gül dalında güle
Aşiyana bağlamış umudunu aşk ile
Çağırır eşini, kurmak ister yuvasını
Gagasıyla büyütür azık azık yavrusunu
Hayatın içinde mevsimler bölüm, bölüm
Hayat devam eder durur, varsın gelsin ölüm
Hayatın içinde sadece bülbül değil şakayık
Bülbül misali, göçeceğiz göçebe yaşayıp
