BIRAK SEN VARSIN YA
Aç avuçlarını, geceden çaldığım mutluluklar getirdim.
Yalnız sen mutlu ol istedim.
Bırak sen varsan, keder kimin umurunda!
Ben ne keder kervanları yükledim, sen bilme istedim.
Oysa seni mutlu görmek için isteseydin Kaf Dağı’ndan Anka Kuşu’nu yakalar getirirdim.
Şimdi aç avuçlarını dünlerden, gecelerden çaldığım mutlulukları avucuna bırakayım. boşver beni!
Bak martılar nasıl mutlu, maviliklere süzülürken…
Umurumda bile değil, sevdiği denizi paylaşırken gemilerle…
Say ki, mutlu olma mevsimi!
Yanaklarına kondur bir gülücük, kuşlar bile kıskansın.
Artık mavilikler kadar umudun olsun!..
