BİR KİTAP: GÖÇÜP GİDENLER KOLEKSİYONCUSU / ŞERMİN YAŞAR
Şermin Yaşar'ın on dokuz öyküsünden mütevellit, yüz altmış altı sayfadan müteşekkil öykü kitabı, esere ismini veren ve ilk sayfalarda yer alan Göçüp Gidenler Koleksiyoncusu'nun hikâyesiyle başlıyor. İlginç değil mi? Kahramanımız, aynı zamanda ben anlatıcımız yine yazarın maharetiyle ete kemiğe büründürdüğü şahsına münhasır bir şahsiyet.
Müstesna bir âşık. İsmi verilmeyen bir bakanlığın müsteşarının özel kaleminin yardımcısı, kurumu temsilen katıldığı tüm cenazelerde ceketinin yakasına merhumların ve merhumelerin fotoğraflarını iliştiriyor. Bir gün ölümsüz bir aşkla, tarifsiz bir vefayla mefttunu olduğu aynı kurumda çalışan Reyhan Hanım'a henüz açılamadan onu da genç yaşta göçüp gittiği sonsuzluğa uğurluyor.
Yazarın yüreğimi titreten bu öyküsünün ansızın aramızdan ayrılan eşi Nedim Bey'e ithafen yazıldığını hissettim. Zira kitabın muhtevasında ve şimdi zikredeceklerim arasında her ne kadar tebessüm ettiren bazı öyküler olsa da "Berhudar Olayım Necmi Enişte" "Vecdi Çiçek Açtı" "Muzaffer Bey ve Büyük Düşmanı" isimli öyküler, ölüm temasına inceden, aynı zamanda okuru da irite etmeden dokunduruyor.
Öykü karakterleri yine son derece orijinal. Parçası, değişeni yok. Muazzez yine bildiğimiz Muazzez. Hani şu "Gelirken Ekmek Al" kitabında geçen bunca yıla rağmen terkettiği kıskanç âşık tarafından yalvarılan, darlanan Muazzez.
Ferhunde Hala güldürüyor, Fehime Hala içimizi dağlıyor. "Ömer"in nasibi ise dönüyor, dolaşıyor yine aslına vâsıl oluyor.
"Baba Malı" öyküsünde Kemal Dursunoğlu malı, Oblomov'un kaygısız, kumarbaz, mirasyedi olan yerli ve milli versiyonu. Zavallı Taunus'a neler çektirmiş bir bilseniz.
"Muzaffer Bey ve Büyük Düşmanı" öyküsünü okurken TLC kanalında çıkan aşırı pintileri anımsıyorsunuz."
"Çatlak" ile Müjgân Abla'nın içinden sızana bakmakla kalmıyorsunuz, kimsenin göremediğini görüyorsunuz.
"Geçtiğimiz Kırk Gün" @serminyasaroffical ın rahmetli zevci Nedim Bey'in ardından hissettiklerine ayna tutuyor:
"Geçtiğimiz kırk gün evde görünmez bir ateş yaktım, kırk gün kırk gece kızılcık şerbeti kaynattım. Kazanın başından hiç ayrılmadım, gözlerime dumanlar doldu, ateşi kendimle besledim, çok yandım."
