ŞİİR
Giriş Tarihi : 04-11-2022 20:19   Güncelleme : 06-11-2022 23:05

Beni Çok Sev

Yılmaz Pirinççi - BENİ ÇOK SEV

Beni Çok Sev

BENİ ÇOK SEV

Hayat her zaman cömert davranmaz insana
Bazen bir ömür tüketirsin de
Ses değmez sesine
Rengi rengine uyan bir ruh çıkmaz yoluna
Bu yüzden yaşamak en doğrusu.
Her şeyi
Acısı, tatlısıyla.
Bizden ne kalacak ki geriye
Bir avuç topraktan başka

Güzel kadınım
Ruhummmm
Canımın içi
Sustur beni
Dilim yalnız seninle konuşsun sadece
Seni okusun dudaklarım
Gözlerim seni yazsın
Sana yol alsın ruhum
Öyle bir sarıl ki
Bitsin bütün hasretler
Öyle bir sarıl ki
Unutayım kendimi
İçimde eksik kalan ne varsa nefesin tamamlasın
Kırılmış bütün yanlarım onansın her dokunuşunda
Hasret kaldığım ne varsa yudum yudum içir bana
Hasret kaldığın ne varsa senin olsun her nefesimde

Tut elimi. Ellerimi tut. Hiç bırakma
Ölüm bile sana, bana değil
Bize gelsin gelecekse.
Unutayım gün ışığını gözlerinde
En güzel gecelerim göz kapaklarının üzerime örttüğü olsun
Sesinin kokusuna boya bütün duvarlarımı
Çığlık çığlığa çocuklar koşsun her kahkahada
Her gülüşünde bayram gelsin yüreğime

Bedenimde arzular yarışsın birbirleriyle
Doymak bilmez bir açlığa boğ beni senden yana
Her bakışında yeniden biçim ver bana
Yatağını bulmuş bir su gibi ak içime
Yıldız kümesi bakışlarından pırıl pırıl aydınlıklar ver bana

Beni sev. Beni çok sev. 
Unuttur yaşadığım yokluklar zincirini. 
Dudaklarımda soluğum ol. Yaşat beni.

 

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi