AYAZ…
Yılın bütün aylarına iki kelam, bir dörtlük yazabilirim,
Kasım hariç!
Kasım bana soğuk,
Ben Kasım'a ayaz “Ankara" şehrinde
Var da yokmuş gibi sana inat!
Bir açtın, bir soldun
Ben senin hep ayaz kalan
Tarafın oldum.
Sen hüznün soğukluğu,
Ben sevgi timsali
Öylesine çıkarmışım ki
Takvimlerden seni
Sözcük dahi bulamıyorum!
Ölümün ta kendisi.
Sen anlamlarımı kaybettiğim bir ay,
Kendini neye sayarsan say
Kasıp kavurdun yürekleri.
Ne bekliyordun?
Yollarına güller, çiçekler mi serme mi mi?
Dedim ya sen bana soğuk,
Ben sana şehrimdeki tek bir Ayaz …